به هر حال میتونه نکته مثبتی باشه.

برای کار فیسینگ( درست کردن دندونها با کامپوزیت) یه سری تلاشهایی کردم، دوره رفتم، روی دندون آدمها به اسم ترمیم، کامل فیسینگ میکردم، طرف هم حال میکرد با یه هزینه خیلی پایینتر دندونش درست شده و من هم به خودم میگفتم درسته پوله زحمت کار من نیست ولی من به جاش تمرین دارم میکنم و این خوبه. تا امروز که یهو دیدم بالاخره اون سد نشدنهای فیسینگ شکست و من دارم با ارامش و اعتماد به نفس برای یه نفر لبخند قشنگ درست میکنم. به هر حال میتونه نکته مثبتی باشه....

اینقدر تعداد کارهایی که به سرانجام نرسوندم، زیاده. مثلا همین خود شما. ویدیو در داخل اینستا می‌بینی اما تا انتها نمیبینی. چرا؟ چون مشابهش زیاده، چون کلا زیاده در نتیجه برم به بعدیها برسم، چون حوصله‌ام نمیشه. این حتی تعمیم داده میشه به کارهای روزمره. همه در حال «انجام ندادن» هستن. حالا بنده چند تا کار انجام دادم. یعنی رفتم خر اون کار رو گرفتم، با خودم کشیدمش اون ور خط پایان. چه حسی اسماعیل. چه حسی.

به هر حال میتونه نکته مثبتی باشه....